Maciej Kozłowski
Gdy dowiedział się, że choruje, nie zastanawiał się: dlaczego ja? Pytał: A niby dlaczego nie? Jak mówił w rozmowie z "Galą" w 2006 roku, nie dyskutuje z wyrokami. ? Warto pamiętać, że w chwili poczęcia dostajemy nowe życie i nową śmierć - zauważył. Był zdania, że należy żyć tak, jakby każdy dzień był ostatnim. ? Mam jeszcze trochę do zrobienia. Trzeba żyć i dawać świadectwo - stwierdził. ? Żyje się dla kilku spotkań i paru wzruszeń. Ważne, by ich nie przegapić. Dużo trudniej jest być dobrym człowiekiem niż dobrym aktorem ? mówił dalej. Życie traktował jako ryzyko, które codziennie podejmuje. - Na tym polega urok życia. Życiu należy sprostać. Poczucie humoru na własny temat bardzo w tym pomaga - stwierdził.
- Jestem najemnikiem - mówił o swojej pracy. - I zgadzam się bądź nie pójść na wojnę, jaką jest wspólna praca nad jakimś projektem. Reżyserem jest dowódcą - dodał. Dla niego aktorstwo polegało na przyjemności ze spotkań z ludźmi. - Najistotniejsze, jeśli chodzi o reżyserów, to spotkanie z Hoffmanem, Spielbergiem, Pasikowskim, Dejczerem - przyznał.
Kozłowski grał zarówno w filmie i telewizji, jak i teatrze. W 1984 roku został absolwentem Wydziału Aktorskiego PWSFTviT w Łodzi.
Do jego najsłynniejszych ról należą te w "Psach", "Killerze" oraz "Ogniem i mieczem". Jego kreacja w "Generale Nilu" z 2008 roku została uznana przez krytyków za najlepszą w jego karierze.
Często był obsadzany w roli twardzieli i czarnych charakterów. Śmiech pozwalał mu zachować równowagę i dystans. Maciej Kozłowski żył zgodnie z własną zasadą "lojalność ponad wszystko oprócz honoru".
Jego dziadek był wybitnym kucharzem z Wilna. Babcia, córka właścicieli wileńskiego hotelu Ritz, popełniła mezalians wychodząc za szefa kuchni. Ojciec prowadził zakład fotograficzny w Kargowej, koło Zielonej Góry. Rodzice Kozłowskiego rozeszli się. Jego dom rodzinny nie należał do bogatych, więc przyszły aktor, już jako nastolatek dorabiał handlując walutami w Budapeszcie.
Z powodu konfliktów z nauczycielami został wydalony z liceum. Odnosił jednak sukcesy piłkarskie. Jako 16-latek zadebiutował w III lidze. Maturę zdał w wieku 21 lat, po ukończeniu technikum gospodarki wodnej. Dwukrotnie próbował dostać się do PWSFTviT w Łodzi. W 1984 roku ukończył Wydział Aktorski tej uczelni. Rok wcześniej dostał angaż w Teatrze Nowym w Poznaniu, dzięki ówczesnej dyrektorce teatru, Izabelli Cywińskiej. W latach 1988-1993 był członkiem Zespołu Janusza Wiśniewskiego przy stołecznym Centrum Sztuki Studio. Od 1998 r. pracuje w Teatrze Narodowym w Warszawie. Wystąpił w ponad 30 dramatach. Grał także w przedstawieniach Teatru TV.
W czasie studiów wystąpił w serialu "Królowa Bona" (1980) Janusza Majewskiego oraz filmach: "Mgła" (1983), Adama Kuczyńskiego, "Nie było słońca tej wiosny" (1983) Juliusza Janickiego i "Wedle wyroków Twoich" (1983) Jerzego Hoffmana. Do końca lat 80. grał niewiele, choć był m.in. Szatanem ? Nieznajomym w obrazie Wojciecha Jerzego Hasa "Osobisty pamiętnik grzesznika przez niego samego spisany" (1985) oraz krasnalem Wasiem w komedii Juliusza Machulskiego "Kingsajz" (1987). Próbował także odbić żonę Zytę (Bożena Krzyżanowska) z rąk Krzyżaków w serialu "Przyłbice i kaptury" (1985) Marka Piestraka, a w "Pograniczu w ogniu" (1988) Andrzeja Konica, wcielił się w oficera niemieckiego wywiadu wojskowego.
W 1990 roku wystąpił w czterech filmach, w tym w "Mów mi Rockefeller" Waldemara Szarka, gdzie zagrał oszusta oraz w uhonorowanym m.in. Złotymi Lwami obrazie "Ucieczka z kina ?Wolność?" Wojciecha Marczewskiego. Kozłowski dwukrotnie spotkał się z Władysławem Pasikowskim. Zagrał kapitana w debiutanckim filmie tego reżysera, "Kroll" (1991) i podlegał Grossowi (Janusz Gajos) w jednym z najsłynniejszych polskich filmów sensacyjnych "Psy" (1992). Występował w filmach Grzegorza Królikiewicza, Filipa Bajona, Jana Kidawy-Błońskiego, Wojciecha Wójcika, Olafa Lubaszenko. Z Juliuszem Machulskim współpracował, poza wspomnianą komedią "Kingsajz", także podczas realizacji filmów "Szwadron" (1992) i "Killer" (1997).
Bardzo dobry okazał się dla niego rok 1993. Kozłowski pojawił się w debiucie Łukasza Wylężałka "Balanga". Zagrał także u Piotra Łazarkiewicza ("Pora na czarownice"), Filipa Zybera ("Pożegnanie z Marią"). Był również członkiem SS w "Liście Schindlera" Stevena Spielberga. Następnie wcielił się w małomiasteczkowego mafioso w "Mieście prywatnym" (1994) Jacka Skalskiego. W "Dziejach mistrza Twardowskiego" (1995) Krzysztofa Gradowskiego, po raz kolejny zagrał diabła, tym razem Lucypera. Przyjaźnił się z Adamem Miauczyńskim (Cezary Pazura) w filmie "Nic śmiesznego" (1995), a w "Ajlawju" (1999) wcielił się w byłego męża Gosi (Katarzyna Figura). Oba obrazy wyreżyserował Marek Koterski.
W filmie Magdaleny Łazarkiewicz "Drugi brzeg" (1997) był właścicielem zajazdu, obserwatorem dramatu przeżywanego przez Henriettę Vogiel (Dominika Ostałowska) i Heinricha von Kleista (Jerzy Łazewski). Wystąpił także w "Na koniec świata" (1999) tej reżyserki. Zagrał szefa bandy złodziei samochodów w "To ja, złodziej" (2000) Jacka Bromskiego. Aktor przyczynił się do powstania filmu niezależnego "blok.pl" (2001) Marka Bukowskiego. Pojawił się w zrealizowanych przez Jerzego Hoffmana adaptacjach polskich powieści, Sienkiewiczowskiej "Ogniem i mieczem" (1999) i "Starej baśni" (2003) Józefa Ignacego Kraszewskiego. W 2005 roku pojawił się w filmie poruszającym problem handlu ludźmi pt. "Masz na imię Justine" (2005) Franco De Pena.
Kozłowski chętnie gościł na małym ekranie. Grał gangstera w "Matkach, żonach i kochankach" (1995 i 1998), policjanta w "13. posterunku" (1998) i "13 posterunku 2" (2000), oficera BOR-u w "Ekstradycji 3" (1998), ojca jednej z bohaterek "Klasy na obcasach" (2000). Wcielił się w balansującego na granicy prawa Waldemara Jaroszego w "M jak miłość" (2002-2005). Znalazł się w obsadzie seriali "Samo życie" (2002-2006), "Czwarta władza" (2004), "Oficer" (2004-2005) i "Odwróceni".
W ostatnich latach na dużym ekranie pojawił się w "Idealnym facecie dla mojej dziewczyny" i "Janosiku. Prawdziwej historii".
W latach 1983-88 był aktorem Teatru Nowego w Poznaniu. Potem przez pięć lat był członkiem Zespołu Janusza Wiśniewskiego, od 1998 roku ? Teatru Narodowego w Warszawie. Na koncie miał także wiele ról w Teatrze Telewizji.
W 2005 roku Kozłowski został uhonorowany Srebrnym Krzyżem Zasługi. Podziwiał twórczość i osobę reżysera Wojciecha Jerzego Hasa.
Aktor wspierał organizacje angażujące się w walkę z rakiem. Wziął udział w kampanii "Na dobrej drodze", mającej na celu zwrócenie uwagi na handel ludźmi. Był członkiem Reprezentacji Artystów Polskich w piłce nożnej. W 2005 roku otrzymał nominację do tytułu Najpiękniejszego Polaka w konkursie "Viva, najpiękniejsi!". Nie lubił, gdy ktoś robi mu zdjęcia.
W ostatni dzień 2008 roku Kozłowski wziął cichy ślub. Jego wybranką była krakowska malarka Agnieszka Kowalska.
Źródło: onet.pl
« powrót
