Sanktuarium Matki Bożej w Płonce Kościelnej
Pierwszy ośrodek kościelny w Płonce mógł istnieć już w XIV wieku. Istnieje pisemna wzmianka, że w 1446 roku Płonka była parafią. Jednak pełną osobowość parafia ta uzyskała w 1502 roku, kiedy została obdarowana czterdziestoma morgami ziemi. Jeszcze w XVI wieku pobudowano tam drewniany kościół. Po kilkudziesięciu latach rozebrano go i rozpoczęto budowę nowego. Trwała ona 10 lat, a świątynia stanęła przy skrzyżowaniu dróg. Jej konsekracji (pod wezwaniem św. Michała Archanioła) dokonał w 1678 roku biskup Kazimierz Zwierz. Po dwóch stronach głównego ołtarza istniały kaplice: Matki Boskiej i św. Michała Archanioła.
W 1673 roku mieszkanka Płonki Katarzyna Roszkowska była świadkiem objawień maryjnych . Od tego czasu datowany jest ruch pątniczy, który przyczynił się do powstania sanktuarium.
Kościół murowany w stylu neogotyckim został zbudowany w latach 1905-1913. W świątyni znajduje się kaplica z cudownym obrazem Matki Boskiej Płonkowskiej koronowanym w 1985 r.
W kościele znajduje się obraz Wniebowzięcia Matki Bożej z 1658 roku namalowany przez Teodora Łosickiego. Przedstawia Maryję w świetlistej aureoli i z koroną na głowie unoszoną przez czterech aniołów ku niebu. Jej postać wspiera się na srebrnym półksiężycu. U dołu namalowana jest scena rodzajowa przedstawiająca procesję wiernych, a po prawej stronie stary kościółek i herb szlachecki Roszkowskich.
W 1979 roku odbyły się w Płonce wielkie uroczystości 300-lecia sanktuarium.
Sanktuarium w Płonce nazywane jest Jasną Górą Podlasia.
Źródło: ekai.pl
| Brak zdjęć w galerii |
« powrót
