Gwałcony przez księdza w sierocińcu
Potwór z Foligno wyjdzie na wolność w 2017 roku. Pedofil i zabójca przynajmniej dwójki dzieci ma wszystkie cechy seryjnego mordercy. - Kiedy wyjdę z więzienia, zabiję jeszcze raz, bo taki już jestem - powiedział podczas swojego procesu. Luigi Chiatti urodził się 27 lutego 1968 roku jako Antonio Rossi. Był synem 24-letniej kelnerki, samotnej matki - Marii Rossi. Niedługo po narodzinach kobieta oddała dziecko do sierocińca w Narni. Gdy miał siedem lat, został adoptowany przez zamożną, bezdzietną rodzinę z Foligno.
Został aresztowany 8 sierpnia 1993 roku za brutalne zabójstwo 13-letniego Lorenzo Paolucciego. Podczas przesłuchania przyznał się też do zamordowania 4-letniego Simone Allegretti. Zbrodnia miała miejsce 4 października 1992 roku. Media nazwały go Potworem z Foligno. Został skazany na 30 lat więzienia, ze względu na częściowe zaburzenia psychiczne.
Wyrok odsiaduje w więzieniu o podwyższonym bezpieczeństwie w Spoleto. Może jednak otrzymać częściowe zwolnienie warunkowe już w 2017 roku, tak jak seryjny morderca kobiet Maurizio Minghella, który na zwolnieniu warunkowym zabił 5 prostytutek (przeczytaj o nim tutaj). Tym razem opinia publiczna jest dużo bardziej wyczulona, bo w grę wchodzą dzieci.
Samotna matka, dom dziecka i zła adopcja
Te elementy złożyły się na dzieciństwo chłopaka i wpłynęły na ukształtowanie jego przestępczej osobowości. Do siódmego roku życia Antonio Rossi przebywał w sierocińcu w Narni, gdzie matka oddała go w pierwszych latach życia. Odwiedzała syna bardzo sporadycznie i gdy skończył 6 lat wydała zgodę na adopcję. Rok później chłopiec został zaadoptowany przez małżeństwo Chiattich. Przybrani rodzice zmienili mu imię i nazwisko - wraz z nim zmieniło się całkowicie życie oraz osobowość Antonia. Podczas badań psychiatrycznych w więzieniu, Potwór z Foligno nie pamiętał prawie nic z lat spędzonych w domu dziecka. Była to dla niego duża trauma.
Niestety, nowi rodzice nie stanęli na wysokości zadania. Ojciec Ermanno (lekarz), był wiecznie nieobecny, a matka Giacoma (z zawodu nauczycielka), była apodyktyczna i sroga. Dziecko żyło w dobrobycie, w domu drobnomieszczańskim i to pogłębiało jego odizolowanie od świata. Dorastający chłopiec był bardzo nieśmiały i nie potrafił nawiązywać prawdziwych przyjaźni. W szkole oraz na podwórku pełnił rolę "kozła ofiarnego". Koledzy wiecznie go wyśmiewali i popychali.
Ucieczka w świat fantazji
Jedną z rzeczy, która cechuje seryjnych morderców jest uciekanie w świat fantazji, często spowodowane brakiem prawdziwych relacji i emocji. Także Luigi Chiatti uwielbiał fantazjować. Jak opowiedział podczas badań psychiatrycznych - rozmyślał bardzo często o seksie, wyobrażając sobie sceny przemocy, w których najczęściej to on był ofiarą brutalnych agresji i gwałtów - choć czasami role się zmieniały, i też występował jako oprawca.
Drugim ukrytym marzeniem była ucieczka z jednym lub kilkorgiem dzieci, z którymi mógłby żyć w jakimś ukrytym miejscu, z dala od świata, przez 7 lat (wyraźna analogia do okresu pobytu w sierocińcu). Fantazjom kidnaperskim towarzyszyło dziwne hobby - Potwór z Foligno kupował i kolekcjonował ubranka dziecięce.
Mężczyzna miał skłonności narcystyczne. - Wszyscy zawsze zazdrościli mi, że byłem doskonały. Nie piłem, nie paliłem, nie miałem żadnych nałogów. Byłem zawsze bardzo dobrze ubrany, czysty i pachnący. Miałem zawsze pieniądze. Moja perfekcja przysporzyła mi wielu wrogów - mówił podczas procesu. Był maniakiem czystości i punktualności.
Złapcie mnie, proszę...
Ciało 4-letniego Simone zostało odnalezione dzięki listowi, jaki seryjny morderca przysłał policji: "Pomóżcie mi proszę! 4 października popełniłem zbrodnię. Żałuję, ale nie zatrzymam się. Ciało Simona znajduje się blisko drogi, która łączy Casale (koło Foligno) ze Scopoli. Jest nagie. P.S. Nie szukajcie odcisków palców. Nie jestem głupi. Miałem rękawiczki. Pozdrowienia i do następnego morderstwa. Potwór." Dziecko zostało uduszone, a następnie podcięto mu gardło. Pedofil nie zgwałcił małego, ciałko nosiło jednak ślady tzw. innych czynności seksualnych.
Policja wyznaczyła nagrodę za schwytanie Potwora i udostępniła numer telefonu, na jaki można było dzwonić, jeżeli ktoś miał informacje dotyczące okrutnego zabójstwa. Po dwóch dniach zadzwonił sam Potwór. Telefonował jeszcze 12 razy, zanim go wreszcie złapano. Śledczy zatrzymali Stefano Spilotrosa, 22-letniego pośrednika mieszkaniowego, który samooskarżył się o porwanie i zamordowanie dziecka.
To zdenerwowało bardzo Chiattiego, który wysłał jeszcze jeden list: "Pomocy! Nie potrafię się zatrzymać. Zabójstwo Simona było zbrodnią doskonałą. Nie dziwię się, że policja nie chce przyznać się do swoich błędów. Ale przeanalizujmy fakty: 1. Jestem jeszcze na wolności; 2. Macie w ręku chłopaka, który nie ma nic wspólnego z zabójstwem; 3. Nie macie nagrania mojego głosu, bo to nie ja dzwoniłem; 4. Kamery nie nagrały mnie podczas pogrzebu Simona, bo mnie tam nie było. Nie wierzcie temu mitomanowi, bo to nie on zabił Simona, lecz ja. Pośpieszcie się i złapcie mnie w porę, bo w przyszłym tygodniu zabiję jeszcze raz. Potwór."
Fałszywych "potworów" było więcej. Także młody robotnik Giampaolo Marsili z Maceraty, który powiesił się z powodu silnej depresji, w liście pożegnalnym samooskarżył się o zabójstwo małego Simona. Dlaczego to zrobił? Nie wiadomo.
Nie mógł znieść mitomanów
Śledczym nie udało się zatrzymać Potwora. Ciało kolejnej ofiary - 13-letniego Lorenza - zostało odnalezione 7 sierpnia 1993 roku, w lesie nieopodal domu rodziny Chiatti. Morderstwo tym razem było popełnione w pośpiechu, lecz w ten sam sposób - uduszenie i rany gardła. Kiedy stróże prawa zapukali wreszcie do drzwi 24-letniego geometry, przybranego syna znanego lekarza z Foligno, ten otworzył im z uśmiechem. Od razu przyznał się do dwóch zabójstw.
Tłumaczył policji, że dał się złapać, gdyż nie mógł znieść, że inni podszywają się pod niego i przypisują sobie jego doskonałe zbrodnie oraz skupiają na sobie uwagę mediów. Mówił też o swoich skłonnościach pedofilskich, o fascynacji kidnapingiem i o tym, że zazdrości dzieciom szczęśliwego dzieciństwa. Nie wyrażał skruchy za swoje czyny. Twierdził z przekonaniem, że będzie dalej zabijał.
Według psychiatrów, Potwór z Foligno odczuwa nieodpartą przyjemność w sadystycznym zadawaniu śmierci dzieciom. Najpierw je dusił, bo lubił kontakt cielesny, później podcinał im gardła, onanizując się. Zbierał też pamiątkowe trofea po swoich ofiarach. Z grobu małego Samuela ukradł porcelanową fotografię, na której uśmiechnięte dziecko było uwiecznione na huśtawce. Fetysz przypominał mu rozkosz, jakiej zaznał w chwili mordu.
Był gwałcony w sierocińcu
W procesie w pierwszej instancji Luigi Chiatti został skazany na dwukrotne dożywocie. Podczas drugiego procesu apelacyjnego sąd - złożony z sędziów i ławników - złagodził niewymiernie wyrok do 30 lat pozbawienia wolności. Sąd Kasacyjny potwierdził definitywnie tę stosunkowo niską karę. Powodem było uznanie częściowych problemów psychicznych, spowodowanych wieloletnimi gwałtami dokonanymi przez księdza-pedofila w sierocińcu, w którym przebywał do 7. roku życia. Choć Potwór z Foglino usunął ze swojej pamięci wszystko, co dotyczyło jego dzieciństwa - historię tę ujawniła druga ofiara księdza, która była świadkiem w procesie.
Za sześć lat morderca-pedofil może uzyskać zwolnienie warunkowe, a po 24 latach odsiadki przebywać czasowo na wolności. Warunkiem tego jest oczywiście wyrok sądu, który przyzna mu nagrodę za dobre zachowanie oraz to, czy znajdzie się pracodawca, który zechce zatrudnić Potwora z Foligno. Chiatti jest wzorowym więźniem i nie sprawia żadnych problemów. Już w ubiegłym roku przysługiwała mu przepustka z więzienia - nikt nie miał jednak odwagi wypuścić go na wolność, choćby na kilka godzin...
« powrót
